Διανύουμε τα πρώτα μέτρα μιας προεκλογικής περιόδου, ιδιαίτερα κρίσιμης για την πατρίδα μας, η οποία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο ζωής και την καθημερινότητά μας, παράλληλα με τους ρυθμούς ανάπτυξης και την κοινωνική συνοχή.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα thesseconomy.gr στις 13/05/2023.

Βιώνοντας τα τελευταία χρόνια απανωτές κρίσεις, με προεξάρχουσα την πανδημία του κορωνοϊού, έγινε ευρέως αντιληπτό ότι η τοπική ανάπτυξη και οργάνωση μπορεί να δώσει διέξοδο ακόμη και σε ένα πλήρως παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Σε συνθήκες πανδημίας και κοινωνικής απομόνωσης, η κατάσταση ήταν περίπου αβίωτη για τους κατοίκους των αστικών κέντρων, αλλά λιγότερο υποφερτή για όσες και όσους ζουν σε περιαστικές περιοχές ή στην ύπαιθρο, όπως στη Β’ Θεσσαλονίκης. Λιγότερο εγκλωβισμένοι από τους πολίτες στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά τόσο κοντά σε αυτά ταυτόχρονα, οι κάτοικοι οικισμών, αντίστοιχων της δικής μας περιφέρειας, αποδείχθηκαν πιο ευνοημένοι. Όχι από την κεντρική διοίκηση ή την εκτελεστική εξουσία, αλλά από το φυσικό περιβάλλον και τη γεωγραφία. Πολύ περισσότερο, όταν η τηλεργασία έχει μπει στη ζωή μας θεσμικά, ενώ πολλοί άνθρωποι επιλέγουν σήμερα να εργάζονται μέσω διαδικτύου, διαμένοντας σε τόπους με καλύτερο κλίμα και μικρότερο κόστος ζωής.

Οι νέες συνθήκες που φέρνει μαζί του ο 21ος αιώνας, μας επιβάλλουν να αναθεωρήσουμε τα μοντέλα ανάπτυξης και εργασίας. Κυρίως, όμως, μας αναγκάζουν να δούμε τον τόπο μας με μια άλλη ματιά: οραματική, προωθημένη και πολύπλευρη. Αν δούμε μέσα από το «καλειδοσκόπιο» της πανδημίας τη Β’ Θεσσαλονίκης, θα δούμε μια περιφέρεια αυτάρκη σε αγαθά και υπηρεσίες, ασφαλή, με αναβαθμισμένο φυσικό περιβάλλον και με άμεση πρόσβαση σε δομές και μονάδες του κοινωνικού κράτους. Η πανδημία μας έκανε να σκεφτούμε πόσους αναπτυξιακούς και κυρίως υγειονομικούς πόρους έχει η περιοχή μας, που έμειναν, ωστόσο, ασύνδετοι και ως τέτοιοι, παντελώς ανεκμετάλλευτοι.

Μια βόλτα στη θάλασσα ή μια διαδρομή προς τους αγρούς για άλλους κατοίκους του πλανήτη συνιστούν σήμερα πολυτέλεια, όταν για πολλούς από εμάς είναι μέρος της καθημερινής μας ρουτίνας. Οι βαθμοί ελευθερίας, ωστόσο, στην καθημερινή ζωή της Β’ Θεσσαλονίκης θα πρέπει να μας προκαλέσουν να αναστοχαστούμε σε έναν δυναμικό και αναπτυξιακό συνδυασμό όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας: μια ανάσα από την μεγαλούπολη, μια ανάσα από την αυτάρκεια στη διατροφή, την υγεία, την εκπαίδευση, τον τουρισμό.

Η μετά την πανδημία εποχή που βιώνουμε, συνιστά μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανασυνθέσουμε το παζλ των χαμένων ευκαιριών για τη Β’ Θεσσαλονίκης: να ταιριάξουμε την πρωτογενή παραγωγή με την τοπική μεταποίηση, το φυσικό περιβάλλον με τον τουρισμό, τις υποδομές και τις εκπαιδευτικές μονάδες, με την οικιστική ανάπτυξη νέων περιοχών. Τότε, θα κατανοήσουμε ότι είμαστε πολύ τυχεροί που κατοικούμε στη Β’ Θεσσαλονίκης και πολύ έτοιμοι να βελτιώσουμε άμεσα τη ζωή μας και των παιδιών μας, σχεδιάζοντας από την αρχή, σε βάθος και σε πολλά επίπεδα, το αναπτυξιακό μοντέλο του νομού μας.

Στις 21 Μαΐου, σας ζητούμε ισχυρή εντολή, για να σκεφτούμε αλλιώς, να δράσουμε συλλογικά, να επενδύσουμε σε όλα τα πεδία προς όφελος όλων. Πάμε μαζί, για να δομήσουμε μια νέα συνθήκη για την περιοχή μας, που να εγγυάται μια ασφαλή και ανοδική προοπτική, αφήνοντας πίσω όλα και όλους, όσοι μας καθήλωσαν στην αδράνεια.